The smelter from Delfzijl in the Netherlands is working on an ambitious plan to become a front runner in ‘green’ aluminium production.
Source: The International Aluminium Journal volume 95, October 2019
Een Amerikaanse investeerder blies de noodlijdende aluminiumsmelterij Aldel twee jaar geleden nieuw leven in. De nieuwe eigenaar investeerde al een bedrag van omgerekend €87 mln. De nieuwe fabriek draait om ‘recycling, minder CO2-uitstoot en ondersteuning van het elektriciteitsnet’, zegt directeur Chris McNamee. Investeerder York verwacht dat de markt behoefte heeft aan ‘lokaal’ en duurzaam geproduceerd aluminium.
Bron: Het financieele dagblad van 8 oktober 2019
An American investor revitalized the ailing aluminum smelter Aldel in the province Groningen. The new plant is all about recycling, less CO2 emissions, green energy and support for the electricity grid.
It seemed like an abandoned war zone here, says Karel Oldenburger. The operational manager has been working at the aluminum smelter in Groningen for ten years and has experienced the changes from close by. The factory went bankrupt two years ago, for the second time in five years. The production stopped. The factory was abandoned. It was totally silent, a sad sight. How different is the sight two years later.
80% of the capacity of DAMCO Aluminum Delfzijl Cooperatie, or Aldel for short, is now in operation again. The 304 melting furnaces are located in two halls, both almost a kilometer long. Long rows, sunk into the ground and closed with crooked covers. A red glow is visible through the cracks: Here alumina from, among others, Suriname is processed into aluminum.
A team drives a cart, a tap truck along the different hatches and sucks up liquid aluminum with a cast-iron pipe. This is processed in the casthouse. New alumina is added to the melting process via dosing tubes. Psst, psst it sounds all the time. Every pot has its own supply.
A breeze can be felt in the middle of the hall, but the temperature rises considerably between the pots. The smelter running again is indescribably wonderful, says Oldenburger. After all, Aldel had turbulent times. But after a double bankruptcy, investment company York Capital Management Global Advisors bought the company in October 2017 for 20 million euros. The new owner is investing about 100 million dollars, equivalent to 87 million euros, an Aldel spokesperson said in January. But now the smelter can no longer share investment amounts.
These investments cannot be taken for granted. The aluminum market is struggling with overproduction and large stocks. Large aluminum producers come from China, the Middle East and Russia. To be able to compete in the West, the costs, especially for electricity, which is used a lot, must remain low. But York will focus until 2020 on cleaning up the factory. The investor expects the market will need locally and sustainably produced aluminum, says Aldel director Chris McNamee (40) at the adjacent head office. The top man in his jacket and shirt, in the airconditioned meeting room, is a stark contrast to his colleagues in the adjacent smelter. The Australian leads the smelter since a year. For that reason he moved from London to Groningen and drives daily to Farmsum, southeast of Delfzijl. McNamee comes from the investment company York and was previously on the supervisory board of Aldel. York, with headquarters in New York and offices in Hong Kong and London, has assets under management of around $ 20 billion. Among other things, the investor has an interest in the chipmaker from Eindhoven NXP and does not invest without an attractive return.
York would initially not interfere with the operational management of Aldel, but announced last year the departure of former director Karsten Pronk. When he took office, McNamee only says that this was “the best for the investment”.
Source: Het financieele dagblad October 8th, 2019
“We are no longer the polluting company Aldel was before”
The contrast is huge. Six years ago Aldel lost a month long death struggle. Two restarts later, the aluminum smelter from Delfzijl is working on an ambitious greening plan. How a highly polluting industry wants to become perhaps the world’s greenest aluminum producer.
Damco wants to invest tens of millions in a ten-year plan to build up a factory in Delfzijl that runs on sun and wind, offers no CO2 emissions and uses a lot of scrap aluminium.
Aldel is actually no longer called Aldel. A completely new organization is concealed behind the new name Damco Aluminum Delfzijl. After the bankruptcy in 2013 and the arrival of the American investor York Capital, new management has been set up, hundreds of people have been hired.
Communications strategist Gilbert Weber has flown in to show the new face of the company to the outside world.
We are working on a new awareness of Damco, he says. “The public but certainly also politicians should be more aware of what Damco is today. We are no longer the energy-guzzling and polluting company .”
That sounds nice. But isn’t Damco ramping up the number of pots to produce aluminium? And isn’t that polluting? “Yes, at this moment we are updating the site and restarting the productionprocess”, Weber answers. But at the same time we would like to take a look into the future, a “green future”.
When Gilbert speaks with his colleagues about the green future, They ask him frequently:
“Is it not just enough to produce our aluminum?” The answer is no, it is not longer enough. Our fixed costs, especially for electricity, are high. Comparing to other companies in Scandinavia, Russia or China, this affects our competitiveness. We have to do something. Besides that, we want to show that our record of polluter is no longer correct.”
Damco is therefore working on a ten-year plan in three phases. At this moment the last pots are restarting. “After that we will start reducing CO2 emissions for four years. Carbon dioxide is already being extracted in our system. We are heading towards a situation where we capture and process all the CO2 on our site as a raw material for other products.”
At the same time, Damco wants to look for ways to save energy and take advantage of wind and solar energy. “ We are investigating whether we can purchase our electricity directly from suppliers of solar and wind energy. At the same time, we have access to no less than 4 acres of roof. We are discussing the possibility of installing solar roofpanels.”
At the same time, it is possible to depend production on the available electricity, Weber says. “If there is a large supply of solar and wind energy, we can increase production. If there is less electricity, we will produce less. Yes, we can switch on and off and still meet the demand for aluminum. In fact, the company is therefore a huge virtual battery. It is possible to halt production temporarily. In the event of a power failure, the electricity we do not need can be used to get the grid going again.”
Finally, Damco says it would like to recycle more aluminium. According to the company, aluminium is a metal that is very suitable to be used again and again. “ There is no loss of value. Moreover, recycling aluminium requires hardly any energy. We want to invest in an installation that can convert scrap into first-class aluminum and think about the supply of material. Yes, for example, cans of soft drinks returning to us through supermarkets for recycling. That way soft drinks in cans are sustainable.” Damco likes to keep pace with the climate goals of the government. In 2030 the company wants to be one of the greenest in the business. “Whether it all works out? We’ll have to see. The momentum is certainly there. The vision and ambition too.”
‘We zijn niet meer het vervuilende bedrijf dat Aldel was’
Het contrast is groot. Zes jaar geleden verloor Aldel een maandenlange doodsstrijd. Twee doorstarts later werkt de aluminiumsmelter uit Delfzijl aan een ambitieus vergroeningsplan.
Tientallen miljoenen wil Damco steken in een tienjarenplan dat in Delfzijl een fabriek moet opleveren die draait op zon en wind, geen CO2 uitstoot en heel veel gebruikt metaal een tweede leven biedt.
Aldel heet eigenlijk niet meer Aldel. Achter de nieuwe naam Damco Aluminium Delfzijl gaat een heel nieuwe organisatie schuil. Na de komst van de Amerikaanse investeerder York Capital is er nieuw management opgetuigd en zijn honderden mensen in dienst genomen.
Communicatiestrateeg Gilbert Weber is ingevlogen om het nieuwe gezicht van het bedrijf aan de buitenwereld te tonen.
We werken aan een nieuw besef van Damco, zegt hij. ,,Het publiek maar zeker ook politici moeten zich meer bewust zijn van wat Damco nu is. We zijn niet meer het energie slurpende en vervuilende bedrijf dat Aldel was.’’
Dat klinkt mooi. Maar is Damco niet bezig alle ovens weer in werking te stellen en aluminium te produceren? En is dat niet gewoon vervuilend?
,,Ja, we zijn op dit moment bezig de fabriek op niveau te brengen en de ovens weer in werking te stellen’’, zegt Weber. Maar tegelijkertijd, zegt hij, willen we kijken naar de toekomst. ,,Een groene toekomst.’’
Bij gesprekken met medewerkers over die groene toekomst, krijgt hij de vraag of het niet genoeg is dat de ovens draaien en er aluminium wordt gemaakt. ,,Dan kunnen we de concurrentie toch aan’’, klinkt het dan.’’
Weber: ,,Het antwoord is dan nee: want alleen dat is niet meer genoeg. Onze vaste kosten, vooral voor elektriciteit, zijn hoog. Ten opzichte van andere bedrijven in de Scandinavische landen of Rusland of China tast dat onze concurrentiepositie aan. We moeten daar wat mee. Bovendien willen we laten zien dat onze reputatie van vervuiler en energieverslinder niet meer klopt.’’
Damco werkt daarvoor in drie fases aan een tienjarenplan. Op dit moment worden de laatste ovens in gebruik genomen en wordt de fabriek weer op niveau gebracht. ,,Daarna gaan we vier jaar lang aan de slag met het reduceren van de CO2-uitstoot. Koolstofdioxide wordt nu al afgezogen in ons systeem. Waar we naar toe willen is dat we alle CO2 op ons terrein opvangen en gebruiken als grondstof voor andere producten. Of we voeren het af naar andere verwerkingsmogelijkheden.’’
Tegelijkertijd wil Damco op zoek naar manieren om energie te besparen en gebruik te maken van energie van de wind en de zon. ,,We onderzoeken of we onze stroom rechtstreeks kunnen inkopen bij aanbieders van zon- en windenergie. Tegelijkertijd hebben we de beschikking over meerdere hectares vrije ruimte op onze daken en niet gebruikte bodem. We zijn in gesprek over de mogelijkheid daar zonnepanelen op te leggen.’’
Ook, zegt Weber, kan Damco de productie laten afhangen van de beschikbare elektriciteit. ,,Leveren zon en wind veel energie, kunnen we meer stroom afnemen en meer produceren. Is er minder stroom, dan nemen we minder stroom af en produceren we minder. We kunnen onze stroomvraag afstemmen op ‘groene’ energiebronnen en toch voldoende aluminium maken.’’
In feite is het bedrijf zodoende een enorme virtuele batterij. We kunnen in het ergste geval de productie zelfs tijdelijk stilleggen. Dan kan de stroom die wij niet gebruiken, benut worden om het net weer op de been te krijgen.’’
Damco zegt tot slot meer aluminium te willen recyclen. Volgens het bedrijf is aluminium een metaal dat zeer geschikt is om keer op keer opnieuw te gebruiken. ,,Er is geen verlies van product, want aluminium roest niet. Recyclen van aluminium kost bovendien amper energie. We willen investeren in een installatie die schroot kan opwerken naar eersteklas aluminium en denken na over de aanvoer van materiaal. Ja, bijvoorbeeld blikjes frisdrank die via de supermarkt bij ons terugkomen voor de recycling. Frisdrank in een blikje kan zo toch duurzaam zijn.’’
Damco wil gelijke tred houden met de klimaatdoelen van de regering. In 2030 wil het bedrijf een van de groenste zijn in de business. ,,Of het allemaal lukt? Dat moeten we zien. Het elan is er in elk geval. De visie en ambitie ook.’’
AUTEUR: Richold Brandsma (Dagblad van het Noorden)
